Guy de Maupassant stelde eind 19de eeuw,
"Als iemand slechts één dag zou hebben om op Sicilië door te brengen en niet wist waar hij naartoe moest gaan, zou ik hem zonder aarzelen antwoorden:Taormina.
Dus daar zijn wij nu en hier het eerste verslagje vanuit Taormina.
Omstreeks 3 uur s' nachts was de
taxi er om ons op te halen, zij reed zoals sommige drivers in Bali, witte lijnen
geen enkel probleem voor haar, maar we zijn toch veilig aangekomen in
Zaventem.
We konden direct inchecken, het was een nieuw toestel, zelfs bredere
zeteltjes dan in de andere vliegtuigen zei de air hostess, ik weet niet wat ze
ermee wilde zeggen hahaha.
Na 2 uur en 20 minuten landde we in Catania, het was 8.30, een aangename 20
gr was het, wij en nog andere mensen moesten het kleinere busje nemen omdat de
andere niet in de enge straatjes konden komen.
We waren rond 10.30 in het hotel " Il Piccolo Giardino, we hebben een grote
kamer gekregen dus wel ideaal vind ik, direct wat uitgepakt andere kleren aan en
op stap, precies of we hebben geen dagen genoeg meer, mijn grote angst was dat
we redelijk ver moesten gaan voor we in de hoofdstraat waren, maar ik zag uit
mijn kamer allemaal mensen wandelen, zei tegen Robert dat zal de Corso Umberto
toch niet zijn zeker, we vroegen het aan de receptie hoe geraken we in de
straat, poortje langs opzij een aantal trappen en we waren er, dus echt in het
centrum, had het wel gelezen maar ja je moet het toch altijd maar afwachten,
centraal en toch heel rustig.
Taormina heeft één hoofdstraat, de Corso Umberto die doorkruist de stad van noordoost naar zuidwest, met zijn veel
restaurantjes en winkeltjes, maar ook langs de linkerkant een wirwar van
kleine charmante straatjes.
 |
| Dit is allemaal gemaakt in marsepein |
We zijn eerst tot aan de "Porta Messina " gewandeld begin van de Corso
Umberto langs de kant van Messina, we hebben in de jaren 70 toen we hier waren
een politieagent leren kennen en zijn het adres verloren, we zijn er toen een
aantal keren bij hun thuis geweest zijn vrouw was een Duitse.
Robert zei we gaan hem zoeken maar ja hoe begin je eraan de mens is
misschien al op pensioen of dood, maar we begonnen aan de Porta Messina, daar
ziet Robert een politieagent staan, hij erheen en gevraagd naar de kennis van ons,
wilt dit toch wel zijn vriend zijn, hij heeft hem direct opgebeld en Robert
heeft ermee gesproken en in de namiddag afspraak terug aan Porta Messina om
15.30uur, zo zie je maar hoe klein de wereld is.
Wij verder gewandeld tot ons buikje begon te grollen, zijn een pizza gaan
eten, niet slecht maar niet hetgeen wij ervan verwachte, nadien verder gewandeld
met regelmatig een stop pauze, er zijn daar bankjes en plaatsen genoeg om even
te bekomen en plaatjes te schieten.
Helemaal tot aan de andere kant bij de Porta Catania gewandeld, wij
beide overtreffen ons zelf vinden we, ik denk dat we de motor in Bali maar gaan
verkopen en ook overal te voet heen gaan, of toch niet .....
Hoeveel ijs salons we gezien hebben dat weet ik niet heb ze niet geteld maar
we zijn er toch ééntje binnengestapt en een lekker gelati genomen, ik denk dat
dit wel een dagelijkse gewoonte gaat worden, maar als ik elke dag zoveel wandel
heb ik dat toch echt wel verdiend vind ik.
Rond 15.30 wij terug naar de Porta Messina, daar stond een kiosk we zijn er
een Cappuccino gaan drinken terwijl we aan het wachten waren, het was bijna
16.00 uur eer hij er aankwam, precies Bali !!! we dachten gaan we hem nog wel
kennen want was van '79 geleden dat we hem nog gezien hadden, maar ja we kende
hem nog en hij ons ook, zijn zwart haar is nu grijs geworden, hij is 73 jaar nu,
we dachten dat we even oud waren maar niet dus, ook even met zijn vrouw
gesproken aan de telefoon die herstellende is van en hartoperatie.
Zijn 4 dochters doen het allemaal heel goed, een paar zijn Dokter en één
heeft een bar weet niet welke juist maar dat zien we vrijdag want we gaan er met
de bus heen, naar Trappitello, dus zal weer een heel belevenis worden denk
ik.
Na iets te hebben gedronken zijn we terug naar het hotel gegaan, we gingen
zwemmen, wat dacht je ik alleen met mijn voetjes erin, Robert zei amaai das koud
water dus ik heb me snel op een bedje gelegd en genoten van het zonnetje, wist
al niet meer hoe dat er uit zag.
s'Avonds lekker gegeten in het hotel, daarna nog eens het stadje in om een
lekkere cappuccino te gaan drinken, nu waar we vroeger altijd gingen, die was
nog beter dan de vorige dus dat weten we ook weeral waar er voor te gaan.
We waren thuis rond 22.00 en recht bed in want we waren toch wel een beetje
moe.
Tot het volgend verslagje
Rita & Robert
Na een heerlijk ontbijt met cake en allerlei lekkernijen dachten we wat
gaan we doen, dus richting Corso Umberto, ik verwonder me er altijd nog over dat
we ons zo dicht bij de hoofdstraat bevinden, we kwamen aan bij het Palazzo Corvaia, vroegere stadspaleis, nu is de toeristische
dienst er gevestigd.
Er stond aan de ingang een heel rij volk, ik dacht een groep die wat
instructies kregen en wilde die al voorbij steken tot Robert zei die zijn aan
het aanschuiven, dus netjes mee aangeschoven, in tussen kon ik de inkom prijzen
lezen, € 8 p persoon, van 18 tot 25 jaar €4 met identiteitsbewijs, ernaast en
dat was van tel voor ons vanaf 60 gratis ook met identiteitsbewijs, ja probleem
natuurlijk want we hadden ons paspoorten moeten afgeven in het hotel, maar ik
ging het toch proberen, ik had gelukkig mijn rijbewijs bij, daar sta ik nog op
als jonge meid van 21 jaar !!!! dus dat was ok maar nu Robert nog, daar had ik
niets van bij maar kreeg ineens 2 gratis ticketten, hij zal gezien hebben dat
hij ouder is hahaha.
Dus wij naar binnen de trappen op en weer even stoppen om een foto te nemen
maar nog meer om even te rusten, we zijn toch wel tot het hoogste punt geweest,
en genoten van de prachtige vergezichten.
Robert was bezweet, nog een geluk dat het niet te warm was, dus verkozen we
om binnen te gaan zitten, een dame kwam direct naar ons, Robert vroeg of de
pizza hier dun was, haar antwoord was nee, dus we bestelde er ieder een
verschillende, maar die was lekker, er staan er nog veel op de kaart dus de
volgende dagen gaan we weer andere uitproberen.
Nog een lekkere cappuccino nadien en we konden verder wandelen, ik wist
niet meer waar we waren tot we via een klein straatje terug op de Corso Umberto
kwamen.
We waren rond 10.30 in het hotel " Il Piccolo Giardino, we hebben een grote
kamer gekregen dus wel ideaal vind ik, direct wat uitgepakt andere kleren aan en
op stap, precies of we hebben geen dagen genoeg meer, mijn grote angst was dat
we redelijk ver moesten gaan voor we in de hoofdstraat waren, maar ik zag uit
mijn kamer allemaal mensen wandelen, zei tegen Robert dat zal de Corso Umberto
toch niet zijn zeker, we vroegen het aan de receptie hoe geraken we in de
straat, poortje langs opzij een aantal trappen en we waren er, dus echt in het
centrum, had het wel gelezen maar ja je moet het toch altijd maar afwachten,
centraal en toch heel rustig.
Wij verder gewandeld tot ons buikje begon te grollen, zijn een pizza gaan
eten, niet slecht maar niet hetgeen wij ervan verwachte, nadien verder gewandeld
met regelmatig een stop pauze, er zijn daar bankjes en plaatsen genoeg om even
te bekomen en plaatjes te schieten.
Na iets te hebben gedronken zijn we terug naar het hotel gegaan, we gingen
zwemmen, wat dacht je ik alleen met mijn voetjes erin, Robert zei amaai das koud
water dus ik heb me snel op een bedje gelegd en genoten van het zonnetje, wist
al niet meer hoe dat er uit zag.
Nog 2 dagen en we vertrekken naar Taormina, verdorie wat is het moeilijk om
te pakken, kan je geloven dat ik liever pak voor Bali, het is er wel in de 20 C
maar misschien s' avonds wat fris dus een vestje mee.
In Taormina zelf moet er ook gewandeld worden, maar gelukkig is ons hotel
in het centrum van Taormina gelegen, waar het internet allemaal al niet goed
voor is om dit op te zoeken, er zijn plaatsen genoeg om daar ergens wat te
rusten op een terras om te genieten van een lekker ijsje of een vino alla mandorla
te drinken.